Sierść konia występuje w różnych kolorach zwanych maścią. Jest ona determinowana przez dominujące bądź ustępujące geny pochodzące od rodziców. Na temat umaszczenia było przeprowadzonych wiele badań naukowych. Stało się to szczególnie ważne w dobie, gdy moda wywiera wielki wpływ na życie. A skoro jedne kolory są w danym okresie bardziej modne niż inne, nic dziwnego, że i u pewnych ras poprawny pokrój oraz temperament konia stają się mniej ważne niż odpowiednia maść. Przykładem mogą być palomino i appaloosa. Przy okazji warto zauważyć pewną ciekawą rzecz. Powszechnie uważa się, że maść srokata wywodzi się od koni hiszpańskich, a tym czasem współcześnie takie plamiste ubarwienie sierści wcale u nich ni występuje.
Gniada: brązowa sierść, czarna grzywa i ogon. Zdarzają się białe odmiany na głowie i w dolnych partiach kończyn. Często występują czarno zabarwione włosy poza grzywą i ogonem - na chrapach, końcach uszu i kończynach na kopytami. Istnieje kilka rodzajów maści gniadej: jasnogniada, ciemnogniada, mahoniowa czy skarogniada. Zależy to od ilości sierści w różnych odcieniach brązu występującej w okrywie włosowej konia.
Kasztanowata: kolor czerwonawo brązowy bez czarnych miejsc. Grzywa i ogon są zabarwione zwykle nieco jaśniej lub ciemniej od reszty ciała. Mogą być białe odmiany na głowie i nogach. Występują różne odcienie tej maści, od jasnej, poprzez czerwoną, po brunatną. Jest to zdeterminowane przez czerwonawo złotawe zabarwienie włosa. Brudny kasztan to sierść w kolorze ciemnoszarym, jakby lekko przybrudzona.
Kara: cała sierść z grzywą i ogonem, powinna być czarna bez brązowych włosów, dopuszcza się tylko białe odmiany na głowie i kończynach.
Skarogniada: mieszanka czarno i brązowo zabarwionych włosów. Grzywa i ogon ciemnobrązowe lub czarne.
Siwa: białe bądź prawie całkiem białe włosy na ciemno pigmentowanej skórze. Występuje tylko wtedy, gdy jedno z rodziców było tego umaszczenia. Źrebięta rodzą się z ciemnym włosem, który jaśnieje wraz z wiekiem. Istnieją wariacje siwej maści, np.: jasnosiwa - włos prawie biały, siwa w hreczce - na jasnym tle występują ciemne drobne nakrapianie, ciemnosiwa - barwa włosa ciemnoszaro stalowa oraz siwa jabłkowita - ciemne krążki na siwym tle.
Dereszowata (szpakowata): występuje domieszka białych włosów do podstawowego ubarwienia. Dotyczy to również grzywy i ogona. Występują rozmaite odcienie, np.: karo dereszowata czy kasztanowo dereszowata.
Palomino: (izabelowata) złota sierść w kolorze nowej monety jednocentowej. Grzywa i ogon są jaśniejsze. Mogą występować odmiany na kończynach poniżej nadgarstka, stawu skokowego oraz na głowie.
Gniada: brązowa sierść, czarna grzywa i ogon. Zdarzają się białe odmiany na głowie i w dolnych partiach kończyn. Często występują czarno zabarwione włosy poza grzywą i ogonem - na chrapach, końcach uszu i kończynach na kopytami. Istnieje kilka rodzajów maści gniadej: jasnogniada, ciemnogniada, mahoniowa czy skarogniada. Zależy to od ilości sierści w różnych odcieniach brązu występującej w okrywie włosowej konia.
Kasztanowata: kolor czerwonawo brązowy bez czarnych miejsc. Grzywa i ogon są zabarwione zwykle nieco jaśniej lub ciemniej od reszty ciała. Mogą być białe odmiany na głowie i nogach. Występują różne odcienie tej maści, od jasnej, poprzez czerwoną, po brunatną. Jest to zdeterminowane przez czerwonawo złotawe zabarwienie włosa. Brudny kasztan to sierść w kolorze ciemnoszarym, jakby lekko przybrudzona.
Kara: cała sierść z grzywą i ogonem, powinna być czarna bez brązowych włosów, dopuszcza się tylko białe odmiany na głowie i kończynach.
Skarogniada: mieszanka czarno i brązowo zabarwionych włosów. Grzywa i ogon ciemnobrązowe lub czarne.
Siwa: białe bądź prawie całkiem białe włosy na ciemno pigmentowanej skórze. Występuje tylko wtedy, gdy jedno z rodziców było tego umaszczenia. Źrebięta rodzą się z ciemnym włosem, który jaśnieje wraz z wiekiem. Istnieją wariacje siwej maści, np.: jasnosiwa - włos prawie biały, siwa w hreczce - na jasnym tle występują ciemne drobne nakrapianie, ciemnosiwa - barwa włosa ciemnoszaro stalowa oraz siwa jabłkowita - ciemne krążki na siwym tle.
Dereszowata (szpakowata): występuje domieszka białych włosów do podstawowego ubarwienia. Dotyczy to również grzywy i ogona. Występują rozmaite odcienie, np.: karo dereszowata czy kasztanowo dereszowata.
Palomino: (izabelowata) złota sierść w kolorze nowej monety jednocentowej. Grzywa i ogon są jaśniejsze. Mogą występować odmiany na kończynach poniżej nadgarstka, stawu skokowego oraz na głowie.
Srokata: duże nieregularne plamy ubarwionych różnie włosów. Pod jasna sierścią występuje różowa niepigmentowana skóra, a pod ciemną ciemna. Grzywa i ogon też bywają dwukolorowe, przyjmują barwę sąsiadującej z nimi skóry. W Polsce łaciate konie to srokacze. W języku angielskim czarno-białe to piebald, a białe z dowolnym kolorem oprócz czarnego - skewbald.
Karosrokata: występują czarne łaty na białej sierści albo białe na czarnej.
Bułana: skóra jest ciemna, lecz włosy jasne, w różnych odcieniach beżu. Od barwy kremowo żółtej po szaro popielatą - myszatą. Konie tej maści mają czarny lub ciemnobrunatny pas na grzbiecie, a wokół kończyn paski jak u zebry.
Biała: kremowobiała sierść na pozbawionej pigmentu różowej skórze. Grzywa i ogon w tym samym kolorze. Czasami można wyróżnić białe odmiany na nogach i głowie.
Appaloosa: odmiana maści tarantowatej, ale nie dotyczy wszystkich dropiastych koni. Rozróżnia się tu pięć wzorów: blanket (czaprak) - biała plama nad biodrami, z ciemnym nakrapianiem lub bez niego; marble (marmurek) - sierść dereszowata o różnym zabarwieniu z ciemnym na skrajnych partiach ciała oraz białym, przypominającym szron wzorem w środku; leobard (lampart) - biała sierść z ciemnymi plamkami; snowflake (płatki śniegu) - nakrapiana głównie okolica ud i bioder; frost (mróz) - białe nakrapianie na ciemnym tle. Wszystkie appaloosa maja nakrapianą skórę na nosie i genitaliach, białą obwódkę dookoła twardówki w oczach, często też pionowe paski na jasnym rogu kopytowym.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz